dinsdag 29 september 2009

# 17-18. Sociale netwerken en Librarything

Ik ben op dit moment niet actief op zoek naar een andere baan. Er is dus iets mis met mij, althans dat is wel het beeld dat je via de media wordt opgedrongen: carrière maken, jobhoppen, zo snel en zo veel mogelijk. Een tijdje geleden (toen ik nog wel naar een andere baan op zoek was) ging dat via Vacaturebank.nl en zo, nu doe je dat via LinkedIn. Je meldt je aan, plaatst je cv, geeft aan waar je wel of niet voor te porren bent en ziedaar: de reacties stromen binnen. Mooi middel voor vragers en aanbieders op de arbeidsmarkt. Van de rest van het verhaal over gebruik maken van netwerken en zo, geloof ik eerlijk gezegd niet zoveel, maar ja ik ben dan ook niet zo'n netwerker. Mij dus niet gezien op LinkedIn.

Voor de goede verstaander zal mijn standpunt over "algemene sociale netwerken" als Hyves, Facebook en wat dies meer zij dan ook wel duidelijk zijn: ik heb wat rondgekeken, bekenden gezocht, en er niet zo heel veel gevonden (wat in mijn ogen in hun voordeel pleit). En van wat ik heb gezien word ik niet echt vrolijk. Ik zou hier nu een hele tirade kunnen gaan houden over de leegheid van het moderne bestaan en zo, maar volsta met enkele willekeurige karakters die ik op mijn toetsenbord ter beschikking heb: @#&%#P#@!!@^!%#^$!


Is het dan allemaal onzin? Nou nee, maar het moet wel een doel hebben. Een community als Archief 2.0 heeft wel degelijk zin: een ontmoetings- en uitwisselingsplaats voor mensen die in een bepaald onderwerp zijn geinteresseerd.
Een heel mooi voorbeeld van zo'n nuttige community is LibraryThing. Ik ben hier zelf al anderhalf jaar lid van en heb er al heel wat plezier aan beleefd. Het is zeker niet zo dat ik als een gek al mijn boeken aan het invoeren, hoewel dat op zich nog niet eens zo moeilijk is met de uiterst gebruikersvriendelijke interface: in een uurtje kun je al aardig wat boeken met omslag en al in je lijst hebben staan. Wat veel leuker is is om te beginnen met een bepaald boek, daarvan de recensies etc. te lezen en via andere 'eigenaren' van dat boek weer bij andere titels uit te komen. Als ik een boek uit heb ben ik vaak benieuwd wat anderen ervan vonden. Ik lees vooral veel Engelstalige boeken, dus lezersrecensies op Amazon.com zijn in dit verband vaak heel leuk om te lezen. Maar ook LibraryThing heb ik al heel wat keren geopend met dit doel (en als het je alleen daarom gaat hoef je eigenlijk niet eens lid te zijn of ingelogd te zijn!).
En oh ja, al sinds ik met deze blog begonnen ben kun je in de sidebar een keuze uit mijn boekencollectie zien!

7 opmerkingen:

Luud de Brouwer zei

Waarom lees je vooral Engelstalige boeken?

Anton zei

Nou, Nederlandstalige schrijvers lees ik natuurlijk in het Nederlands, Engelstalige auteurs in het Engels, Franstalige auteurs probeer ik in het frans te lezen (maar dat blijft meestal bij een goed voornemen). Anderstalige auteurs lees ik meestal ook in het Engels, vooral omdat het aanbod aan vertaalde auteurs in het Engels vele malen groter is dan van vertaalde auteurs in het Nederlands en bovendien de kwaliteit van de vertalingen in het Engels voor mijn gevoel vaak beter zijn dan vertalingen in het Nederlands.
Als ik nu (denkbeeldig, ik bevind mij niet in mijn slaapkamer) naar het stapeltje te lezen boeken op mijn nachtkastje kijk zie ik daar liggen:
- Kingsley Amis, The Anti-Death League, engelstalig;
- Arturo Perez-Reverte, The fencing master, spaanstalig, engelse vertaling;
- Markus Zusak, The Book Thief, engelstalig;
- Elias Canetti, Het Martyrium, duitstalig, nederlandse vertaling;
- Paul Auster, The New York Trilogy, engelstalig.

Luud de Brouwer zei

Ah. Ik probeer toch steeds de Nederlandse vertaling te pakken te krijgen. Leest een stuk makkelijker. Ik kan niet beoordelen of de Engelse vertaling beter is dan de Nederlandse... Dat zou betekenen dat ik ze allebei moet lezen en dan nog vergelijken met het origineel. Dat gaat me dan weer net te ver :-)

Anton zei

Nou, dat doe ik ook niet hoor! Het is in ieder geval een feit dat het aanbod van in het Engels vertaalde boeken veel groter is dan in het nederlands, simpelweg omdat veel meer mensen dat die taal spreken. Maar wees gerust, ik lees ook echt wel in het Nederlands.

Christian zei

Ik heb niet eens de tijd om op tijd al deze blogs te lezen, laat staan al die boeken, laat staan in het Engels... laat staan in het Frans... haha!

Wel grappig dat je zegt dat die netwerken een doel moeten hebben, want ook Hyves heeft bijvoorbeeld doelen... alleen niet de doelen die jij hebt gesteld, denk ik. Wat dat betreft ben je meer van het praktische aard hè... ;-)

23 Dingen zei

Dag Anton, vind je het een legitiem doel als het BHIC/RAT op sociale netwerken (laten we Hyves en Facebook nemen) zijn gezicht laat zien, om op die plek de collecties en diensten aan te bevelen en om op die plek (hun favoriete plek om te zijn) mensen te helpen. Qua tijdinvestering vergt het namelijk niet al te veel moeite, omdat je via allerlei middelen content kunt bijeenschrapen en die op Facebook tonen. M.a.w. vind je het een goed doel om je als organisatie te gaan bevinden waar de mensen zijn?

Anton zei

@23dingen: als je de vraag zo stelt kan ik natuurlijk geen nee zeggen! En dat wil ik ook helemaal niet. Natuurlijk moeten we als archieven naar de mensen toe. Ik vind alleen dat je duidelijke keuzes moet maken op welke sites je dat dan doet. En in dat verband vind ik LibraryThing gewoon niet zo voor de hand liggen. Dus ik zou zeggen: kies enerzijds voor gespecialiseerde sites die aansluiten bij wat je te bieden hebt (met name in de genealogiehoek, maar misschien ook wel breder) en waarmee je 'bekend publiek' aanspreekt, anderzijds algemene sites als Hyves of Facebook, waar je een breed publiek aantreft en waar je misschien wel 'nieuwe zieltjes' kunt winnen.