Ik associeerde ICQ, Windows Messenger en wat dies meer zij altijd met naïeve blonde meisjes van 12 en smoezelige mannetjes van onbestemde leeftijd en niet onbesproken gedrag. Of zoals in dit plaatje buxom blondes en tall, dark and handsome strangers. Dat is één kant van de zaak. Laat dus maar zitten.... of toch niet?
Aan de andere kant is instant messaging natuurlijk wel een middel om op afstand direct met elkaar te communiceren, zonder dat er pottenkijkers over je schouders meekijken (als je dat tenminste niet zelf toestaat). Daarmee geen vervanger van telefoon of e-mail, maar wel een ander middel, dat in bepaalde situaties zijn nut kan hebben. Bijvoorbeeld om de communicatie tussen onze vestigingen in Den Bosch en Grave te verbeteren? Of om als we in de toekomst vaker thuis gaan werken direct contact met de werkvloer te houden? Voor inlichtingenwerk lijkt het me ook zeer geschikt: in plaats van vier keer heen en weer te mailen om de vraag die wordt gesteld duidelijk te krijgen kan via een directe verbinding veel sneller tot resultaat worden gekomen. Dat overigens het beantwoorden van zo'n vraag niet altijd instant kan zijn, is evident.
Daarmee onderschrijf ik - nu ik dit zo eens nalees - warempel voor een groot deel wat Christian ons in 2007 al op zijn weblog hierover mededeelde.
2 opmerkingen:
Die jongen is zo dom nog niet... ;-)
IM is een absoluut waardevol communicatiemiddel voor intern gebruik. Ik vind het dan ook ongelooflik dat er niet veel vaker op de werkvloer mee wordt gewerkt. Chris zijn post is mij natuurlijk ook uit het hart gegrepen en ik schreef er in 2000 ook al eens een stukje over. In de bibliotheekwereld is er nu al@din en dat is een groot succes. Veel animo en vooral een goed middel om bereikbaar te zijn op plekken waar je klanten/gebruikers zijn. al@din heeft hiervoor een link gemaakt naar MSN. Iedereen met MSN kan zodiende contact worden van al@din en een vraag stellen, direct vanuit MSN.
Ook iets voor jullie? Of in een nationaal verband?
Een reactie posten