#7 geflicker met mashups of messing with flickr

Leuke speeltjes, maar wat moet je ermee? Dat was mijn eerste reactie bij veel van de voorbeelden die in ding 7 de revue passeren. Color Field Pickr of Spell with flickr: het zal allemaal wel, maar wat heb ik eraan? Ik zie ook heel veel dingen die ik al jaren offline met elk fotobewerkingsprogramma voor elkaar kan krijgen. Wat is de meerwaarde van een online-versie die bovendien niet half zo flexibel is?

Findr

Is het dan allemaal onzin? Nee, natuurlijk niet, zo links en rechts zitten er wel degelijk goede ideeën tussen. Zo ben ik erg gecharmeerd van findr, een soort semantische zoekmachine op flickr, die op basis van de zoekterm die je invult suggesties geeft voor gerelateerde zoektermen. Dit werkt op basis van de tags die aan foto's in flickr zijn gegeven en is een prima manier om snel tot verfijning van zoekresultaten te komen. Dit mechanisme zou ook breder dan alleen voor flickr ingezet kunnen worden (daarmee wordt overigens ook al her en der geëxperimenteerd: zie bv. de aquabrowser van bibliotheken.nl met zijn "woordspin".

Bontekoe en andere kaarten

Van mashups die gegevens presenteren op digitale kaarten ben ik ook erg gecharmeerd. Toevallig heb ik afgelopen weekend met mijn dochter Hannah naar de verfilming van de scheepsjongens van Bontekoe uit 2007 gekeken met Peter Tuinman als Bontekoe en Cees Geel als de vileine koopman:
Zeer de moeite waard, het heeft een behoorlijke indruk gemaakt op Hannah, die de film de volgende dag nog wel een keer wilde zien... Maar goed, terug naar het onderwerp: de kaart van de reis van Bontekoe vind ik een geslaagd voorbeeld van het verwerken van historische informatie in geografische vorm. Wat ik wel jammer vind is dat de reis alleen door punten wordt weergegeven, maar dat de punten niet zijn verbonden, dus de route niet duidelijker is gevisualiseerd. Dat is overigens op zich niet zo moeilijk te realiseren in Google Maps.
Het over elkaar heen presenteren van historische kaarten en de kaarten van Google Maps (zowel digitaal als sateliet) en het door middel van een schuifbalk meer of minder doorzichtig maken van die historische kaarten, en dat weer gecombineerd met het plaatsen van punaises etc., zoals bijvoorbeeld Nederland 1858-1870 laat zien, biedt legio mogelijkheden voor archieven. Wij hebben kasten vol historische kaarten, die liggen weg te kwijnen of op zijn best een zeer select publiek bereiken.
Naast kaarten hebben archieven natuurlijk nog veel meer materiaal dat een geografische dimensie heeft. Neem nu foto's: we hebben natuurlijk bakken portretten en groepsfoto's, maar ook heel veel foto's van herkenbare locaties. Veelal zijn die foto's ook minstens tot op straatnaam en vaak tot op huisnummer ontsloten. Die locatie kan zonder veel problemen in Google Maps worden getoond, zoals zowel het RAT als het BHIC inmiddels op hun websites laten zien. Dit mechanisme gaat overigens niet altijd goed: mijn vader is opgegroeid rond de Korenbloemstraat in Tilburg. Het RAT heeft hier natuurlijk foto's van. Als ik vanuit zo'n foto naar de kaart doorklik kom ik echter op de Korenbloemstraat in Enschot uit. Een voorbeeld van het BHIC: doorklikken op foto's uit Beers bij Cuijk leverde een verwijzing naar Beers in Friesland op. In dit soort gevallen ben je afhankelijk van de algoritmes van Google Maps. Om alle problemen uit te sluiten zou je eigenlijk voor alle foto's de locatie in coördinaten moeten gaan vastleggen, maar ja, dat doe je met tienduizenden foto's niet zo een, twee, drie. Ondanks dit soort kleine probleempjes is het in ieder geval een goede eerste stap. Het daadwerkelijk posten van foto's op Google Maps (via panoramio) is wellicht een volgende stap: daarmee kunnen we niet alleen de bezoekers van onze website(s) helpen, maar bereiken we via Google Maps nieuwe bezoekers.

#6-2 mijn foto's op flickr

Ik heb voor deze opdracht een aantal foto's geselecteerd die ik (of meestal Inge, mijn vrouw) de afgelopen jaren tijdens diverse vakanties heb gemaakt en die iets met het thema grafzerken, grafmonumenten etc. te maken hebben. Ik heb een account op flickr aangemaakt en de foto's daarnaartoe geupload. Vervolgens heb ik er titels aan gegeven, tags aan gehangen en ze in groepjes opgedeeld.
Een van de foto's die ik heb geupload is de volgende:

Deze foto is genomen in Brecon in Wales, en laat zien dat je grafstenen ook kunt gebruiken om een stoepje mee aan te leggen....

Deze foto maakt deel uit van de set 'Wales', waarin je nog meer foto's uit Wales kunt zien.

#6-1b taggen en commentaar geven

Ik heb wat gegrasduind door Flickr, zowel door de Commons als door de rest (o.a. de foto's van het BHIC) en bij min of meer willekeurige foto's wat tags toegevoegd. Wat mij opviel bij de foto's van het BHIC is dat de tags die door onszelf zijn aangebracht vooral vanuit de beschrijving komen. Ik heb geprobeerd om los van de beschrijving, puur door naar de afbeelding te kijken tags te geven over wat ik zie en niet zozeer over wat ik van de betreffende foto weet. Wat heb ik toegevoegd? dingen als pijp, melkbus, harnas, halsketting etc. Is dat interessant voor anderen? Ik weet het niet, er zijn natuurlijk altijd wel mensen die alle afbeeldingen waar maar een melkbus of een harnas op staat willen hebben. Bereiken we hiermee een nieuwe doelgroep? Ongetwijfeld! Hoe groot is die doelgroep? Niet erg groot. Maar als elke tag 10 nieuwe bezoekers oplevert.... enfin, ik ben er nog niet uit.
Waar ik wel mee zat was of ik nu moest taggen in het Nederlands of toch maar in de lingua franca van het internet, het Engels? Ik heb het nu in het Nederlands gedaan, maar besef dat ik daarmee het overgrote deel van de wereldbevolking uitsluit, en of dat nu zo slim is in het kader van het zoeken naar nieuwe doelgroepen? Om nu alles in het Nederlands én het Engels te taggen lijkt me weer wat dubbelop. Vroeg of laat zal er wel iets komen dat tags gaat vertalen, dus daar wachten we maar even op...

#6-1a een foto uit flickr

A woman buried herself alive underneath a tombstone
Originally uploaded by Kintzertorium

Ja, wat ga je zoeken in de grootste fotoverzameling ter wereld? Laat ik maar eens op zoek gaan naar interessante plaatjes over grafstenen en ik kwam (onder andere) bij dit tamelijk ontroerende plaatje uit: een ets van Jan Luyken van een vrouw, Bianca Rubea, de vrouw van Baptista a Porta, die zich overmand door verdriet over de dood van haar man op wel zeer toepasselijke wijze van het leven berooft, namelijk door zich te verpletteren met de nog opgerichte grafsteen van het graf van haar man!

Ik had nog nooit van deze dame gehoord, maar het blijkt een bekend verhaal uit Italië te zijn. De liefhebbers kunnen hier in het kort de geschiedenis lezen (met dank aan Google books).

En dan tot slot nog een vanuit artistiek oogpunt mooi plaatje:

Hogebeintum
Originally uploaded by YIP2