#9 mijn visie op Web 2.0

Wat we tot nu toe gezien hebben zijn een heleboel losse dingen, die allemaal op hun eigen manier leuk, handig, aansprekend zijn. Ik zie bij medecursisten dat sommigen door de bomen het bos niet meer zien en het idee hebben langzaam weg te zinken in een moeras van steeds nieuwe, steeds net weer anders opgezette gadgets. En in zekere zin is dat gevoel natuurlijk terecht: het aanbod is overweldigend, je moet keuzes maken, maar je weet niet hoe...

Als ik even rustig naar de dingen kijk die we tot nu toe gedaan hebben, met de archiefbril op de neus, dan zie ik wel degelijk mogelijkheden, zowel voor de interne organisatie (er zijn bij het BHIC al initiatieven om weblogs te gebruiken voor stroomlijning van informatie binnen afdelingen, hoewel ik me afvraag of het daarvoor wel het geschikte middel is; online documenten bewerken en delen lijkt me in veel gevallen ook een prima optie) als naar buiten toe (bv. het gebruik van alerts op de naam van de instelling in genealogische mailinglijsten etc. om op basis daarvan webcare te plegen). En er zijn meer mogelijkheden: mashups van Google Maps met onze eigen gegevens zijn zeer aantrekkelijk, realisering is niet zo eenvoudig als het in eerste instantie lijkt.

Het is in ieder geval zaak om een en ander met beleid aan te pakken. Elk nieuw ding waar we in stappen levert veel extra werk op. Een pilot is leuk, maar zodra iets structureel wordt moet het ook organisatorisch worden ingebed. Een concreet voorbeeld is het Flickr project van het BHIC: een deel van de inhoud van onze eigen beeldbank is met de hand naar Flickr overgezet in de hoop dat dit nieuw publiek zal trekken. Een evaluatie van die pilot heb ik nooit gezien, maar intussen is Flickr wel een vast onderdeel van onze website geworden, zonder dat hier duidelijke afspraken over zijn gemaakt en er een heldere taakverdeling is.

Mijn conclusie: denk goed na welke van de krenten je uit de Web 2.0 pap pikt, evalueer proefprojecten, wees niet bang om te concluderen dat het resultaat de inspanning niet waard is, zorg ervoor dat die onderdelen die de pilot-fase overleven goed in de organisatie worden ingebed.

Ja, inderdaad, ik zit aan de beheerskant en dat zullen jullie weten ook :-)

#2-2 web 2.0 en ik

Ik ben een vrij intensief gebruiker van internet. Ik gebruik het met name om informatie te zoeken, of dat nu is voor mijn onderzoek naar de grafzerken in de Sint-Jan en de personen die daaronder begraven liggen, of over het boek dat ik aan het lezen ben of die film die vanavond op TV komt, of waar onze Gijs aanstaande zaterdag moet voetballen, noem maar op. De meest uiteenlopende vragen kun je met een beetje slim zoeken in een paar seconden beantwoorden.... Of toch niet??? Mijn ervaring is dat er naast heel veel goede informatie een veelvoud aan onzin, bagger en troep op het web staat. Ik zal dan ook zeker waar het mijn historisch onderzoek betreft nooit alleen op die informatie afgaan: wat dat betreft is de informatie die ik op internet vind vaak een goede eerste stap, maar het kan nooit de enige stap zijn (wat dat betreft moet ik het betoog van ik geloof dat hij Andrew Keen heet in die reportage uit Tegenlicht uit ding 1 gelijk geven hoewel hij de boel natuurlijk behoorlijk chargeert; en ook het verhaal over de betrouwbaarheid van Wikipedia van die kale filosoof uit dezelfde reportage).
Als ik het zo bekijk ben ik weinig bezig met communities en tweewegverkeer: ik ben lid van een aantal mailinglists en dat is waarschijnlijk zo'n beetje de oudste vorm van community op het web. Vanuit Zuidland heb ik mij ooit aangemeld bij LibraryThing en dat heb ik aanvankelijk enthousiast gevuld met een aantal van mijn boeken. Nu kijk ik er nog wel eens naar en voeg ik nog wel eens een boek toe, maar verder doe ik er niet veel mee. Ik kom natuurlijk ook regelmatig via allerlei zoekvragen uit bij sites als Flickr en Youtube en ook op andere sites die ik al surfend betreed word je steeds meer geconfronteerd met Web 2.0-achtige dingen.

Nou dat was het wel zo'n beetje. Ik ben benieuwd wat we de komende weken aan toepassingen te zien krijgen en zal zeker een aantal van die dingen privé oppikken en ik hopelijk ook in de werksfeer.